EDITORIAL ...

Εν αρχή ην ο Λόγος. Γιατί αν ο Θεός δε σήκωνε κουβέντα δε θα υπήρχε, σήμερα, κανένα από τα αναρίθμητα θαύματα, που μας περιτριγυρίζουν, όπως η ζεστή φασολάδα, το γυναικείο στήθος και ο καπιταλισμός. Τούτο εξηγεί επιπλέον, αναμφισβήτητα, και το γεγονός ότι ο πολύς κόσμος, συνήθως, πρώτα μιλά κι έπειτα σκέφτεται. Με το μπλα-μπλα και την κουβεντούλα, λοιπόν, ήρθε και κύλησε - αυτό που λένε - ο ρους της Ιστορίας. Διαφορετικά δε θα 'χαμε καν Ιστορία. Το ανθρώπινο είδος θα είχε προ πολλού αφανιστεί αν όχι από τη φυσική του βλακεία ή τους μύκητες των ποδιών, το λιγότερο από υπερβολική λήψη χασμουρητών. Μιλάμε, φυσικά, για 'κείνη την απάνθρωπη περίοδο, η οποία μεσολάβησε από την ανακάλυψη της φωτιάς έως και την εφεύρεση της ευλογημένης τηλεόρασης - τότε που μέχρι να νυστάξεις, δεν πέρναγε η ρημάδα η ώρα με τίποτα. Τώρα, επειδή δεν ήταν ιδιαίτερα βολετό να συζητάνε οι άνθρωποι, γκαρίζοντας από τη μια βουνοκορφή στην άλλη, αποφάσισαν κάποτε να συναθροιστούν και να ιδρύσουν πόλεις. Παρόλα αυτά, δεν ήταν λίγοι εκείνοι, που ουδέποτε εγκατέλειψαν τις πατρογονικές συνήθειες, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να γκαρίζουν, ακόμα κι εντός πόλεων, ασχέτως ώρας ή απόστασης.

Μ' αυτά και μ΄εκείνα, σαν ωρίμασαν οι συνθήκες - σα δηλαδή οι άνθρωποι κατάφεραν να κατασκευάσουν περισσότερες λέξεις, απ' όσες πραγματικά είχαν ανάγκη κι έπρεπε κάπως να τις διοχετεύσουν - εμφανίστηκαν και οι πρώτοι δημοσιολογούντες, εκείνοι δηλαδή που πρώτοι ανακάλυψαν τη βιοποριστική αξία του κουτσομπολιού. Τώρα, άμα κουτσομπόλευες κι ήσουν γυναίκα σ' έπαιρνε ο διάολος κι έπεφτε καμιά ανάστροφη. Αν όμως ήσουν άντρας - μάλιστα χάιδευες και το μούσι σου - τότε το λέγανε πολιτική κι έχαιρες άκρας εκτίμησης και σκόντου στο χασάπη. Μεγάλοι κουτσομπόληδες, επίσης, ήτανε κι οι ποιητές, αλλά ετούτους ο χασάπης δεν τους έβλεπε με καλό μάτι, καθόσον και ως επί το πλείστον αδέκαροι. Τέλος πάντων, στο κατόπι όλων αυτών εμφανίστηκαν, κάποια στιγμή αναπόφευκτα, και οι πρώτοι δημοσιογράφοι. Οι τύποι δηλαδή εκείνοι, οι οποίοι μιας και δεν είχανε τίποτα σημαντικό να πουν από μόνοι τους, λάβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει : μια πήχη θράσος και τα κίτρινα δόντια του Τύπου. Τούτους εδώ, που περνούσαν την ώρα τους καταγράφοντας τις ζωές και τους λόγους των άλλων, στην αρχή τους λέγανε Ιστορικούς κι ήταν πολύ σημαντικά πρόσωπα. Μετά ξεπέσανε και τους στέλνανε ανταποκριτές στη Μύκονο, να τσεκάρουν την τιμή του εμφιαλωμένου.

Πάνω σε τούτη την παράδοση της ευθύνης ή όποιασδήποτε άλλης πομπώδους και βαρύγδουπης επιταγής, προχωρά σήμερα κι η δική μας συντακτική μονάδα (εγώ) σ' ένα εγχείρημα, άνευ προηγούμενου : να καλυφτεί ετούτο το τεράστιο ενημερωτικό κενό, το οποίο διογκώνεται διαρκώς κι ανεπανόρθωτα - του χρόνου αποδρώντος - εξαιτίας της δημοσιογραφικής εμμονής με το βαρετό παρόν. Αμελήσαμε, κύριοι και κυρίες μου, ένα βαρύτιμο κληροδότημα, παρατώντας το ευρύ Κοινό στο κοινό Ευρώ. Προσπεράσαμε έναν πακτωλό ειδήσεων, που πέρασαν στο ντούκου και ψιλογραμμένες, από το οποτεδήποτε της Ιστορίας, αλλά μας επηρεάζουν τη σήμερον εξίσου - αν όχι το ίδιο. Άπειρα προϊστορικά ντοκουμέντα, αρχαίο φωτογραφικό υλικό και μεσαιωνικές απομαγνητοφωνήσεις - όγκος, δηλαδή, ανυπολόγιστης ιστορικής και συναισθηματικής αξίας - κατάφεραν με κόπο υπεράνθρωπο και κίνδυνο ζωής να βγουν στο φως της δημοσιότητας, χάρη στις πολυετείς έρευνες και προσπάθειες των συνεργατών μας. Σε πείσμα των σκοτεινών εκείνων κύκλων (όπως η Λέσχη Καϊζερσλάουτερν, οι Αρχιτεκτονικές Σχολές, ο Ιππικός Όμιλος κ.α.), οι οποίοι διατηρούσαν τα στοιχεία ετούτα επιμελώς στην αφάνεια - με σκοπό να κρατούν τον κόσμο υποταγμένο - προτάσσουμε τα τριχωτά μας στήθη - και όσα, επιπλέον, μέρη του σώματός μας απαιτήσουν οι περιστάσεις - στην υπηρεσία του πολίτη και της υπεύθυνης πληροφόρησης. Πληροφόρησης έγκυρης, μα σε καμία περίπτωση έγκαιρης, όπως την παρουσιάζουν όσοι μας θέλουν να τρώμε κουτόχορτο και ψωμί χωρίς γλουτένη. Γιατί αυτή, ακριβώς, η μάταιη και διαρκής ενασχόληση με τις τρέχουσες εξελίξεις είναι που θολώνει τα νερά, συγχύζει το νου και αποτρέπει τους ανθρώπους, από την αναζήτηση της ουσίας πίσω από τα γεγονότα. Καθώς οι αληθινές αλήθειες κρύβονται πολύ παλαιότερα - πολύ πριν την ανακάλυψη της τυπογραφίας και του προφυλακτικού με γεύσεις.

Υπηρετούμε, λοιπόν, τη Δημαγωγία και τη Σοφιστική, δηλαδή, τα ίδια τα κύτταρα, τα θεμελιώδη συστατικά, κάθε υγιούς κοινωνίας που σέβεται τον εαυτό της και προχωρά μονιασμένη προς τον όλεθρο και την καταστροφή - όπως ακριβώς μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας. Είθε ο σκοπός σας ν' αγιάζει τα μέσα κι η πίστη σας να παραμένει αγνή κι αμόλυντη, από κάθε μίασμα κριτικής έρευνας και σκέψης.

Με εκτίμηση,
η Συντακτική Μονάδα